ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ...

Παρουσιάζουμε 2 εξαιρετικά και μικρά σε διάρκεια ρεπορτάζ της maggie schmitt από την ηρωική πόλη-φυλακή της λώρίδας της Γάζας..

ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ...


Fishing in Gaza - version for The Nation from maggie schmitt on Vimeo.


ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΗΝ ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ...


Anything Good and Bright: The American International School in Gaza - better version from maggie schmitt on Vimeo.

ΦΑΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

CREATIVEROOM

 

McFarlane

Οι γιορτές της μάσας είναι προ των πυλών, σας προτείνουμε εύγευστα αρχιτεκτονήματα που δεν ανακατεύτευουν τα στομάχια όπως τα πλείστα που κυκλοφορουν ελεύθερα αριστερά και δεξιά των  ωραίων, λακκουβοτών Κυπριακών δρόμων...

Romses

Mallen

Οι εικόνες είναι από ένα αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για σκοπούς φιλανθρωπίας, αρχιτεκτονικα γραφεία πρότειναν το design τους μόνα από φαγώσιμα υλικά. Περισσότερες εικόνες και πληροφορίες ΕΔΩ.



SKFANDRA GOURMET

Το προτότυπο ιστολόγιο της χιλιανής Pilar Pinchart, SKFANDRA που εργάζεται και γράφει στην Μαδρίτη προτέινει μια σειρά από Gourmet προϊόντα με πολύ αρχιτεκτονική παρουσίαση και έμπνευση. Ένα πολύ δραστήριο άτομο που μέσω του blog αυτού παρουσιάζει μια άλλη προσέγγιση της αρχιτεκτονικής πολυ πιο ανθρώπινη και αστεία διακομωδώντας συχνά το star system του επαγγέλματος. Παρουσιάζει προτότυπα θέματα αλλά και τουριστικές περιηγήσεις στην Μαδρίτη με αρχιτεκτονικές θεματικές.

sk-Gourmand

View more presentations from ppinchart.

ΦΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Από το Zadarske της Κροατίας το οργκαν της θάλασσας...και όχι από την επίχωση της Λεμεσού..



Από το Burnley Lancashire, το "Singing Ringing Tree".

DIY

O Andy Goldsworthy είναι ένας διάσημος πια  land-art καλλιτέχνης. Χρησιμοποιεί με μαγικό τρόπο υλικά της φύσης, που βρίσκει στο συγκεκριμένο τοπίο και τα συνδέει για να δημιουργήσει μόνιμες ή προσωρινές κατασκευές ή εικόνες.
Απολαύστε ένα μικρό κομμάτι από το ντοκιμαντέρ River and Tides.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

 

Τα περίφημα "nail houses" nail houses είναι σπίτια που παρέμειναν ζωντανά και αντιστέκονται στην επέλαση των πανίσχυρων ντιβέλοπερ των σύχρονων υπερ-πόλεων της άγριας Άπω Ανατολής.

Είναι σπίτια που παραμένουν σύμβολα στην μάχη κατά της αλλοτρίωσης της ΠΟΛΗΣ, της άλωσης των ανθρώπινων αξιών του κατ'εξοχήν δημόσιου χώρου που εξαφανίζεται. Το ανθρώπινο είδος χάνει σιγα-σιγά ότι πολυτιμότερο και ευφυέστερο είχε δημιουργήσει δηλαδή την πόλη. Κάποιοι κοινωνιολόγοι πιστεύουν πώς η ιστορία του ανθρώπου ξεκινά στην μεσοποταμία, όπου για πρώτη φορά εκτισε μόνιμο οικισμό και έψαξε τον τρόπο να οργανωθεί για να συνυπάρξει.

Ίσως τώρα στην Κίνα να βλέπουμε τα πρώτα έντονα σημάδια της καινούργιας φάσης που να μπαίνει ο ανθρωπος. Δεν αυτο-ορίζεται, δεν οργανώνεται, δεν επιλέγει απλά ακολουθεί το κεφάλαιο. Τώρα είναι στην Σανγκάη, αύριο στο Λάγος, μεθάυριο στο Αμπού-Ντάμπι και πάει λέγοντας. Οι πλυθυσμοί μετακινούνται μαζικά, οι πόλεις αλλοτριώνονται τάχιστα και μεταλλάσσονται σχετικά με την οικονομία που τις παράγει. Ένα zoning στην κλίμακα του πλανήτη.Εδώ βιομηχανία, εκεί τουρισμός, αλλού χρηματηστήριο.

Το πρόβλημα δεν είναι η αλλαγή, αλλά το είδος της αλλαγής του στάτους της πόλης. Με την παράδοση της στους ντιβέλοπερς, η πόλη είναι πλέον η άρθροιση άποιρων ιδιωτικών κουτιών, που θα κατοικήσουν προσωρινά οι σκλάβοι της οικονομίας (απο τον πιο χαμηλά αμοιβώμενο μέχρι και το αφεντικό) μέχρι να μετακινηθούν για τον επόμενο σταθμό.Ο δημόσιος χώρος ή σύμβολο δεν υπάρχει πλέον.Τα πάντα είναι εμπόριο. Οι ανθρώπινες σχέσεις αναπτύσσονται μέσω άλλων μηχανισμών, συνήθως με αντάλλαγμα το χρήμα.

Όσοι ανθρωποι προσπαθούν να αντισταθούν σε αυτές τες εξελίξεις έχουν την ίδια  κατάληξη με τα nail houses : κατεδαφίζονται είτε δια αμοιβής, είτε χωρίς.

Τι θα γίνει με όλα αυτα τα τεράστεια τσιμεντένια κατασκευάσματα όταν η "πόλη" θα σβήσει? Θα πνιγούν στο πράσινο μετα από 100 χρόνια? Νέα είδη ζώης θα αναπτυχθούν στην επόμενη χιλιετία? Καινουργια είδη πίθηκων, ερπετών και δέντρων που τρέφονται από σίδερο και τσιμεντόσκονη?

ΑΠΟΔΑΣΩΣΗ

Από το google earth μπορεί πλέον κάποιος να παρακολουθήσει την αποδάσωση που εντατικά επιδίδονται διάφορες εγκληματικές οργανώσεις που ακολούθως βαφτίζονται "ΠΡΑΣΙΝΕΣ" στην Ευρώπη και την Αμερική πουλώντας ξυλεία. Με κάθε αγορά ξυλείας πρέπει να καθιερωθεί από όλους μας το αντανακλαστικό να ζητάμε πιστοποιητικά προέλευσης του υλικού και προπαντός να αποφεύγουμε την αγορά εξωτικής ξυλείας γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να προέρχεται από τέτοια δάση που ανεξέλεγκτα καταστρέφονται.

Στην φωτογραφία που ακολουθεί παρουσιάζεται το απίστευτο έγκλημα που συντελείτε στην Βραζιλία.

KOOLHAND

Γραμματοσειρά για αρχιτεκτονόπληκτους, κολλήμένους, φετιχιστές από τους type, εμπνευσμένη από τα γραφικά του τεράστειου Rem Koolhass.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ

 

Οι φώτο πάρθηκαν την στιγμή της κατεδάφισης παραθαλάσσιων κτιρίων στο Bari το 2008, που είτε κτίστηκαν παράνομα είτε παράνομα αδειοδοτήθηκαν. Η ιταλική δημοκρατία υπό την πίεση της λαϊκης απαίτησης, είχε το θάρρος να διορθώσει τα αίσχη που έγιναν στο βωμό του κέρδους των λίγων,  στο βωμό της "Ανάπτυξης"*. Ο τύπος και τα ΜΜΕ ονόμασαν αυτά τα εκτρόματα eco-monstri δηλαδή εκο-τέρατα. Στην Κύπρο πόσα από τα "αναπτυξιακά" μας έργα μπορούν εύκολα να θεωρηθούν εκο-τέρατα? 

Το παραλιακό μέτωπο της Λεμεσού, όλη η κάτω Πάφος, η Αγιά Ναπά, ο Πρωταράς, όλες αυτές οι χιλιάδες χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένων δρόμων που εξυπηρετούν σπιτάκια σε απόσταση αναπνοής από την θάλασσα μήπως δεν είναι ΕΚΟ-ΤΕΡΑΤΑ?

Στην Κύπρο γιατί ο λάος δεν έχει ποτέ άποψη και αν έχει γιατί σιωπά κάτω από τη βαρύτητα της λέξης A N A Π Τ Υ Ξ Η ? 

 

Φωτογραφίες από την γύφτικη παρουσίαση της μαρίνας Λεμεσού στο δημαρχείο της πόλης. Ακόμα πιο γύφτικα τα σχέδια ενός εντελώς άγνωστου Γάλλου αρχιτέκτονα που μας τον σέρβιραν για expert ouaoua! Όλη αυτή η έκταση χτισμένη μέσα στην θάλασσα και όλα αυτά τα σπιτάκια και οι πολυκατοικίες 300 μέτρα από την ακτή, πως αλλίως θα τα λέγατε κύριοι?

*Η  Ανάπτυξη είναι μια κυπριακή θεότητα της χρηματιστηριακής εποχής η οποία λατρεύεται από τους Κύπριους με ιδιαίτερη ευλάβεια. Είναι η διάδοχος της Αφροδίτης (ή Venus) και έχει διεγερτικές ικανότητες. Στο άκουσμα της και μόνο οι σύγχρονοι Κύπριοι εκστασιάζονται, παραδίνονται άμεσα και χωρίς ενδοιασμούς στην φλόγα του πάθους τους, οι κοινωνικές, ηθικές και πνευματικές τους αντιστάσεις υπέρ-πηδιούνται μέσα σ’ ένα ομαδικό ουρλιαχτό… ΝΑΙ!!!

Η Ανάπτυξη για να συνεχίσει να ευνοεί τον λαό της χρειάζεται συνεχώς θυσίες, είναι αχόρταγη σαν μηχανή από φρουτάκια, τρέφεται με μπετονιέρες και σίδερα, άσφαλτο, μίζες και συμβόλαια.

Οι Κύπριοι συναγωνίζονται με μανία για το ποιος θα αποσπάσει τις εύνοιες της θεάς. Άρχισαν οι βαρωσιώτες, τους διαδέχτηκαν οι λεμεσιανοί, μετά οι παφίτες, οι ακαμίτες, οι χωραϊτες και τώρα όλοι ανεξαιρέτως οι Κύπριοι χωρκάτες. 

Η VILLA ΤΟΥ BOSS

Η κατοικία του μαφιόζου Walter Schiavone, ατέλιωτη δυστυχώς, αφού ο boss συνελήφθη. Ο αρχιτεκτονάς κλήθηκε να κτίσει την ίδια βίλλα με του scarface, έτσι όπως την φανταζόταν από τις σκηνές του έργου... no comment.

Ποιός να κρύβεται πίσω από τους κρυφες φαντασιώσεις των νεο-κύπριων και τες βίλλες τους?

ΧΟΛΕΤΡΑ...

Δεν θυμούμαι που βρήκα αυτές τις φώτο....και από που είναι, αλλά αυτό πάει να πεί αγάπη για τα στοιχεία της αρχιτεκτονικής. Η καθοδος του νερού από την στέγη προς τον υπόνομο μπορεί να γίνει, όπως βλέπετε με πολυ πονηρό τρόπο...μια αρχιτεκτονική που διηγείται ιστορίες..

φωτο - μονταζ- αρχιτεκτονική

Οι φώτο - μονταζ είναι του φαντάστικου (εντελώς) κατ εμένα, προβοκάτορα φωτογράφου robert gligorov...

φωτο-αρχιτεκτονική

 

 

Ο Βέλγος φωτογράφος Philippe Dujardin, γίνεται αρχιτέκτονας χτίζοντας με μακέττες ή/και σε 3d μοντέλα στο sketchup τις ιδέες του, ακολούθως γίνεται φωτογράφος της αρχιτεκτοννικής για να αποκτήσει το κατασκευαστικό υλικό για τις φωτογραφίες του και εν τέλη συνθέτει σαν φωτομοντέρ τα υλικά του για να κτίσει την αρχιτεκτονική που αρχικά φαντάστηκε. 
Το αποτέλεσμα ειναι ενδιαφέρον και αισθητικά αλλά και γνωρίζοντας την διαδικασία από την οποία πηγάζει. Εγράφεται σ'ένα αρχιτεκτονικό περιβάλλον της εποχής του, του ηρωικού ή μνημιακού μεταμοντερνισμού  των ολλανδών ΟΜΑ και των διάφορων πρώην μαθητών τους και τώρα super star όπως πχ των ΜVRDV κ.α. 

Μόνο που με την φωτογραφία σπρωχνεις το φαντασιακό αυτο στα άκρα...

brasil

Tiago Primo, καλλιτεχνής από Brasil, σ΄ενα installation : "casa verticale" στο Rio.

ΕΡΩΤΗΜΑ

Αυτή η ανάρτηση αναφέρεται στην προηγούμενη και στην καταστροφή από τους επιστήμονες, της υπέροχης μεγάπολης των λυμπούρων.









Σε μια κονφεράνς, ο Luigi Snozzi είπε πως για να επιλέξει τους μαθητές που θα ακολουθούσαν το μάθημα του (ήταν και είναι περιζήτητος)  στη  "Accademia di architettura di Mendrisio" στην ιταλική Ελβετία, τους ζήτησε να απαντήσουν σε ένα ερώτημα :

Περπατάτε στο δάσος και αντικρίζετε ένα υπέροχο δέντρο. Τι κάνετε? 
Η σωστή απάντηση ήταν ότι το κόβω για να κάμω τραπέζι και καρέκλες!!!


Στην αίθουσα ακούστηκε έτσι τζίνο το βουητό του αποτροπιασμού, ο καθένας πρέπει να ψιθύρισε "μα εν πέλλος τούτος?"


Ήθελε να περάσει το νόημα που κρύβετε πίσω από κάθε αρχιτεκτονική πράξη, της μετάλλαξης του φυσικού περιβάλλοντος σε ανθρωποποιημένου περιβάλλοντος, να έχουν οι μαθητές του την επίγνωση της σοβαρότητας της κάθε αρχιτεκτονικής πράξης.
Ήθελε να ξέρουν ότι χτίζοντας ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΣ! Εκείνα τα πρώτα 30 εκ. γης, που περιέχουν όλο τον πλούτο της, εκεί που έχει σκουλούτζια, λυμπούρους και αναπτύσσεται όλη η βιοποικιλότητα. Καταστρέφεις την θέα από την λίμνη προς το βουνό, καταστρέφεις το μονοπατούι που εννα περάσει το τράχτορ τζιαί το αυτοκίνητο σου, σκοτώνεις ένα σωρό πράματα για να κτίσεις ένα χώρο ζωής. Πρέπει να τιμήσεις με αυτό που θα κάμεις, όλα όσα σκότωσες.

Όταν τα έχεις όλα αυτά υπόψη σου, τότε μπορείς να αρχίσεις να σκέφτεσαι.

Τζιαί εν νομίζω ότι έχει άδικο. Κάποιος δήμαρχος ας βάλει τους αρχιτέκτονες που καταθέτουν πολεοδομική άδεια, μαζί με τες άλλες αγγαρίες, να το αντιγράψουν τζιαι τούτο 3 φορές.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ...

...ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΙΔΕΚΤΟΝΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΟΥΣ

ΜΥΡΜΗΓΚΟΥΠΟΛΙΣ

Απίστευτα σοφιστικέ η λύμπουρική αρχιτεκτονική-πολεοδομία, αξίζει να το δεί κανεις.

BLUBLU

COMBO a collaborative animation by Blu and David Ellis (2 times loop) from blu on Vimeo.


Απλά φανταστικοί, για να μαθετε περισσότερα στο :  http://www.blublu.org/

Η αρχιτεκτονική φτιάχνει κόσμους

Δυο διαφορετικοι κόσμοι για το ίδιο μέρος...

 Η συμμετοχή των Ισπανών mansilla & tuñon στον διαγωνισμό διαμόρφωσης της περιοχής les halles στο παρίσι, περιοχή που αποτελεί το απόλυτο κέντρο της πόλης, το κύριο σημείο εισόδου της από το υπέδαφος, εκει όπου συντελούνται οι συγκοινωνίες στην πόλη του λυκόφως.. Αρχιτεκτονική σε απόλυτη σχέση με την κίνηση στον χώρο, φανατικά όμως μορφοκρατική που ακουμπά στο υπέρτατο σημείο αυτο-αναίρεσης.

Και ακολουθως πιστεύω το άλλο άκρο, αρχιτεκτονική παθιασμένη, προσδιορισμένη,  διηγητική... Από τους Μασσαλούς ΑRM , πρόταση για τον ίδιο διαγωνισμό.

Κοινό σήμείο και των δύο είναι πιστεύω η σημασία του δημόσιου χώρου ως γενεσιουργός αιτία της πρότασης. Ο δημόσιος αυτός χώρος που προτείνουν δεν οικοιοποιείται από το κτίριο με διαφορα τεχνάσματα αλλά είναι η ίδια η πόλη που εισχωρεί και το πλάθει. Η πόλη το οικειοποιείται, η πόλη υπερνικά τον αρχιτεκτονικό  εγωκεντρισμό των δημιουργών.

Σε αυτόν τον μεγάλης σημασίας διαγωνισμό έλαβαν μέρος 10 αρχιτεκτονικά γραφεία από όλο τον κόσμο, κατόπιν προεπιλογής και τους ζητήθηκε να επιλυσουν ένα κτιριακό προγραμμα πολύπλοκο και όγκοδες.

Τελικά κέρδισε αυτός που "πούλισε" περισσότερo πράσινο μπλα μπλα αλλά δυστυχώς και λιγότερη αρχιτεκτονική. O κύριος Patrick Berger. Ίσως γιατί η κριτική επιτροπή μπορούσε να περάσει πιο εύκολα στην κοινή γνώμη την απόφαση της, μια απροσδιόριστη αρχιτεκτονική της εικόνας ευκολα πλάθεται στο μυαλό μας ανάλογα με τες επιθυμίες μας.

Το σημαντικό που πρεπει να ειπωθεί είναι πως ακομα και σε τέτοιας εμβέλειας διαγωνισμούς, στην Γαλλία, λαμβάνει μέρος στην κριτική επιτροπή μαζι με όλους τους άλλους παντογνώστες και μια επιτροπή των κατοίκων της περιοχής! 

Στην Κύπρο παρατηρούμε απλά μια τερατώδης υποτίμηση του χρήστη και των δικών του ευαισθησιών. Αποφεύγουμε τον δημόσιο διάλογο χάριν της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών, ρισκάροντας να αποτύχει το έργο στον κύριο σκοπό του, δηλαδη να εκφράσει πραγματικά το πνευμα μιας εποχής.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ Λ/ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

3 Νοεμβρίου 2009

Ομάδα πρωτοβουλίας

 για τη διάσωση της πλατείας Αγίας Τριάδας

(υπόψη κ. Αλέξη Παπαδόπουλου)

ΛΕΜΕΣΟ

e-mail: alxspa@gmail.com

Αγαπητοί φίλοι,

Διαμαρτυρία για την τοποθέτηση περίφραξης στην πλατεία

της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας

Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 20 Σεπτεμβρίου 2009 και σας πληροφορώ ως εξής:

1.                  Οι πλατείες γύρω από τις εκκλησίες δεν είναι δημόσιος χώρος.  Αποτελούν ιδιοκτησία των εκκλησιών και όχι του Δήμου ή του Κράτος.  Με αυτή την έννοια και αυστηρά ομιλούντες είναι στην κρίση των Εκκλησιαστικών Επιτροπών να αποφασίσουν τη χρήση τους ή τον τρόπο προστασίας τους. 

2.                  Είναι γεγονός ότι πλείστες όσες εκκλησίες στη Λεμεσό δεν είχαν οποιαδήποτε περίφραξη και οι χώροι γύρω από αυτές αποτελούσαν επέκταση των δρόμων και άλλων δημόσιων χώρων.  Εξαίρεση αποτελεί η Αγία Νάπα στην οποία από χρόνια – δεν είμαι σε θέση να καθορίσω από πότε– υπάρχει κιγκλίδωμα.  Το ίδιο ίσχυε και για την παλαιότερη εκκλησία της Καθολικής.

Το ίδιο ισχύει και σε εκκλησίες των χωριών της επαρχίας Λεμεσού.  Και εκεί συναντούμε αρκετές περιπτώσεις με κιγκλίδωμα στον περίγυρο και αρκετές χωρίς.

3.                  Συμφωνώ μαζί σας ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι περιφράξεις έχουν αλλοιώσει την εικόνα της περιοχής, όπως τη γνωρίζαμε, όμως – και ανεξάρτητα των δικών σας ή άλλων απόψεων για το θέμα – πρέπει να αναγνωρίσουμε το δικαίωμα κάποιου ιδιοκτήτη (σε αυτή την περίπτωση της Εκκλησιαστικής Επιτροπής) να περιφράξει το χώρο που της ανήκει και να προστατεύει κατά την κρίση της την πλατεία της εκκλησίας από την ανεξέλεγκτη είσοδο οχημάτων.

4.                  Αναμφίβολα θέμα συζήτησης και κρίσης είναι ο τύπος και το ύψος του κιγκλιδώματος, το οποίο στην περίπτωση της Αγίας Τριάδας για πολλούς μήνες απετέλεσε αντικείμενο συζήτησης μεταξύ του αρχιτέκτονα της εκκλησίας, του Τομέα Διατήρησης του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου.  Μέχρι αυτή την ώρα δεν  έχει δοθεί η συναίνεση του Τομέα Διατήρησης.

5.                  Αντιλαμβάνεστε ότι δεν τίθεται θέμα αξιοποίησης ή χρησιμοποίησης από το Δήμο οποιασδήποτε πλατείας εκκλησίας, αλλά συμφωνούμε μαζί σας ότι όλοι οι ιδιοκτήτες και οι εκκλησίες χωρίς εξαίρεση, υπόκεινται στους ίδιους κανονισμούς, με στόχο τη διαφύλαξη και προστασία του χαρακτήρα των πόλεων μας, των δημοσίων κτιρίων και των γειτονιών μας.

Ο Δήμος της Λεμεσού κινείται μέσα σε αυτά τα πλαίσια και στο μέτρο που οι νόμοι και οι κανονισμοί του δίνουν τη δυνατότητα, παρεμβαίνει με τον προσφορότερο τρόπο.

Φιλικά,

Ανδρέας Χρίστου

Δήμαρχος

ΑΧ/ΠΠ

ΣΧΟΛΙΑ

Αυτή είναι η απάντηση του δήμου Λεμεσού στην επιστολή-διαμαρτυρία που στήριξαν με την υπογραφή τους 200 πολίτες. Μια διπλωματική σονάτα molto allegre "ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ", σε πέντε σημεία που δεν μπορεί παρά να απογοητεύει όσους πίστεψαν σε αυτή την προσπάθεια. Οι δημοτικές αρχές της πόλης μας, ως ρυθμιστές συμφερόντων συμφωνούν αλλά δεν πράττουν, επιτρέπουν την α-ανομία αλλά υπόσχονται ότι θα πράξουν με βάση τον νόμο. 

Ο νόμος προβλέπει να αποκατασταθεί η νομιμότητα και να κατεδαφιστεί η περίφραξη με έξοδα της εκκλησίας, αφού όπως σημειώνει ο αξιότιμος Δήμαρχος ΔΕΝ έχει εγκριθεί η περίφραξη από τις αρχές της πόλης μας. 

Σημειώνω ότι πολλοί Λεμεσιανοί τες τελευταίες μέρες έχουν λάβει επιστολή από το Δημαρχείο και καλούνται να κατεδαφίσουν εντός 15 ημέρων τες παράνομες κατασκευές (σκιάστρα κ.α) που έχουν κατασκευάσει και απειλούνται με δικαστικά μέτρα. Αυτές οι κατασκευές είναι προϊόν  αυθαιρεσίας και σίγουρα πρέπει να αποκατασταθεί η νομιμότητα, παρόλα αυτά κάποιες από αυτές έγιναν πριν 20 χρόνια! Πώς επιτρέπετε μια τόσο εξόφθαλμη παρανομία εκ μέρους της εκκλησίας, όταν το δημαρχείο αναγνωρίζει ότι  "σε ορισμένες περιπτώσεις οι περιφράξεις έχουν αλλοιώσει την εικόνα της περιοχής"  και ασκείται τόση πίεση σε ιδιώτες. ΑΥΤΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ.        

όσο για το σημείο 3 : 

"προστατεύει κατά την κρίση της την πλατεία της εκκλησίας από την ανεξέλεγκτη είσοδο οχημάτων"  !!!!  υπάρχει και ο ακόλουθος τρόπος ο οποίος είναι και πιο φιλικός προς τον άνθρωπο και προς την αίσθηση πλατείας αλλά το σημαντικότερο είναι ότι επιτρέπει την  "διαφύλαξη και προστασία του χαρακτήρα των πόλεων μας, των δημοσίων κτιρίων και των γειτονιών μας."

ο μαγικός αυτός τρόπος είναι ο εξής :

 

 

κλίκ για να μεγαλώσει.

πλατεία μπροστά από εκκλησία στην βαρκελόνη

la virreinas square 

Και δεν χρειάζεται όλο αυτό :  

 ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΠΕΡΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ - ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ !!! ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ ΟΤΙ ΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ (σπανιότατο πλέον είδος) ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΥΡΗΤΤΕΤΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΑΣΗΜΑΝΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΣΤΙΚΟ ΣΠΙΤΑΚΙ του κάθε ταλαίπωρου ιδιώτη? ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ?

Η πρωτοβουλία για την διάσωση της πλατείας της Αγίας Τριάδας θα συνεχίσει να δραστηριοποιείτε με διάφορους τρόπους. Καλείτε ο καθένας από εσάς να διαδώσει το πρόβλημα και αν τυχόν υπάρχουν ιδέες ή απόψεις για δράσεις παρακαλούμε όπως επικοινωνήσετε μαζί μας.

 

MEtreePOLIS

 Ένα απίστευτο video-project από το γερμανικό γραφείο HWKN που περιγράφει την εισβολή της βιοτεχνολογίας στην αρχιτεκτονική / πολεοδομική σκέψη, ως συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης.
Ίσως είναι η πρώτη φορά που μετά την "μοντέρνα" εποχή του le corbusier και των φίλων του, ένα καινούργιο κίνημα συνδέει τόσο έντονα το κτίριο με την συνολική δομή της πόλης. Όπως και το κίνημα των μοντέρνων παρουσιάζεται ως Η ΛΥΣΗ στα διάφορα οικονομικά, γεω-πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα της εποχής του, με την μόνη ίσως διαφορά ότι αυτή την φορά η κύρια κλίμακα εργασίας είναι ο πλανήτης και όχι πλέον η επαρχία ή μια πόλη!
Είναι σ' αυτές, τες πρόημες εποχές κάποιου κινήματος, που συναντούμε τα πιο φαντασμαγορικά project. Σ' αυτά καταγράφεται το φαντασιακό της γενιάς που σκέφτεται πως να δημιουργήσει ένα νέο τρόπο σκέψης. Το μέλλον είναι ηλίθιο να πούμε πως προβλέπεται. Εννοείτε ότι ένα μεγάλο μέρος των παραδοχών ανήκει στο αυθαίρετο της φαντασίας, τούτο εν το ωραίο!

Ζωντανή αρχιτεκτονική...

Η παρουσίαση αυτή είναι δυστυχώς στα αγγλικά, αλλά πραγματικά πολύ ενδιαφέρον. Αν καταφέρουμε ποτέ να χρησιμοποιήσουμε ζωντανά υλικά που να αυτό-επουλώνουν τις φθορές του χρόνου ή ενός ατυχήματος, υλικά που θα τρέφονται από νερό ή αέρα για να συνεχίσουν να υπάρχουν, σαν φυτά δηλαδή, τότε θα έχουμε επιφέρει το τελευταίο κτύπημα κατά της μορφοκρατίας στην αρχιτεκτονική. 

Τότε τα κτίρια μας θα είναι δέντρα και φοβάμαι πως αντί να μαλώνουμε για στυλ, θα έχουμε πρόβλημα με τις διάφορες φυλές κτιρίων...Λέτε να είναι η απαρχή του ρατσισμού στην αρχιτεκτονική? Και αν καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε το φύλο τους? Αν έχουμε αρσενικά και θηλυκά κτίρια σαν τες συκαμινιές ή τα αρτόδενδρα? Η αρχή της σέξυ-αρχιτεκτονικής? Ωραία φάση!

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

 Οι διάφορες αντιδράσεις που προκάλεσε η δραστηριοποίηση των Λεμεσιανών ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΑΞΗ ΤΩΝ ΠΛΑΤΕΙΩΝ των γειτονιών τους ήταν (μέχρι σήμερα) ως επί το πλείστων θετικότατες. Αναμένεται μάλιστα και συνέχεια των αντιδράσεων με πιο δυναμικές κινητοποιήσεις.

Οι αντιδράσεις, οπως είναι φυσικό, κάποιων υπέρμαχων των καγκέλων δεν έλειψαν, όταν γίνονται αντιληπτές από το ιστολόγιο μας θα τις μεταφέρουμε εδώ οπώς κάναμε και την περασμένη εβδομάδα. Σκοπός είναι να καταγράψουμε τον δημόσιο διάλογο, γύρω από αυτό το θέμα που θεωρούμε μείζων. 

Η προηγούμενη παρέμβαση που μεταφέραμε και είχε δημοσιευτεί από τον φιλελευθερο δημιούργησε αντιδράσεις αλλά ξεκαθάρισε και το γενικό πνεύμα που υποκινεί τους άνθρωπους που βρίσκονται πίσω από τις μαζικές αυτές περιφράξεις.

Ταυτιζόμαστε σχεδόν απόλυτα και δημοσιεύουμε αυτούσιο ένα κείμενο-απάντηση στον κ.Δάφνη Παναγίδη από τον κ. Ιούλιο Θεοδωρίδη, ο οποίος διετέλεσε για χρόνια πρόεδρος του συντονιστικού των πολιτιστικών φορέων Λεμεσού αλλά έχει και στο ενεργητικό του μια πολύ πλόυσια δράση στα πολιτιστικά της πόλης.

 ------------------------------------------------------------------------------------------

 Η απάντηση του αγαπητού, σ’ εμένα, Δάφνη Σ. Παναγίδη στο θέμα της περίφραξης των εκκλησιών στη Λεμεσό (και πιο συγκεκριμένα της Αγίας Τριάδας) μου δίνει την ευκαιρία να τοποθετηθώ, επώνυμα πλέον, σ’ ένα δημόσιο διάλογο που ελπίζω πως θα διεξαχθεί, προς όφελος της πόλης και των πολιτών. Και, ακριβώς, αυτό είναι το ζητούμενο, στο θέμα-πρόβλημα της περίφραξης, και όχι τα όσα μας καταμαρτυρούν.

Ας πάρουμε, όμως, τα σημεία που θίγονται με τη σειρά. Η «Ομάδα Πρωτοβουλίας από 200 δημότες της Λεμεσού», «αυτοαποκαλείται». Προσωπικά, δεν με ικανοποιεί ο χαρακτηρισμός της «ομάδας πρωτοβουλίας», κυρίως, γιατί παραπέμπει είτε σε εκ των υστέρων τοποθετήσεις, είτε και σε αβέβαιες εκ προοιμίου προσπάθειες (τουλάχιστον στον τόπο μας, έτσι λειτουργεί). Από την άλλη, δεν με ενοχλεί η δημοσιοποίηση του ονόματός μου, έστω κι αν δεν εκκλησιάζομαι πλέον. Αυτό, βεβαίως, δεν μου στερεί το δικαίωμα (αλλά, προσθέτω, και το καθήκον) να τοποθετούμαι σε θέματα που αφορούν στη διαχείριση των χώρων της πόλης μου, πολύ περισσότερο όταν αυτά σχετίζονται με το ευρύτερο ιστορικό της κέντρο. Ούτε και με καθιστά, αυτομάτως, πολίτη δεύτερης ή όποιας άλλης κατηγορίας όταν, επίσης, ομολογώ πως συχνάζω σε (ένα και μοναδικό) «κέντρο» της παρακείμενης Πλατείας Ηρώων (εννοώ το Ριάλτο). Πρόβλημα στάθμευσης δεν υπάρχει επειδή η περιοχή, ευτυχώς, διαθέτει αρκετούς νόμιμους χώρους.

Πράγματι, είναι σημαντικό να αναγνωρίζεται πως «...υπήρχαν εποχές που η περίφραξη ιδιωτικών ή δημόσιων χώρων δεν ήταν αναγκαία...». Αποτελεί, λοιπόν, λύση η απόφαση των εκκλησιαστικών επιτροπών να περιφράσσει τους περίβολους των εκκλησιών, με τη δικαιολογία πως οι χώροι σήμερα χρησιμοποιούνται από «περιθωριακούς»; Τα κοινωνικά προβλήματα αντιμετωπίζονται, άραγε, με τον αποκλεισμό των «προβληματικών» και τη δυνατότητα πρόσβασης μόνον στους «υγιώς» ενεργούντες; Αναφέρεται πως «...η πλατεία της εκκλησίας...είναι πάντοτε ανοικτή για οικογένειες...». Δηλαδή, η πρόσβαση στον περίβολο θα πρέπει να εξασφαλιστεί με «κάρτα ελευθέρας εισόδου» στους εκκλησιαζόμενους και μόνον; Με την ίδια λογική, θα έπρεπε ο Δήμος να περιφράξει την Επίχωση και το σημαντικό στολίδι της πόλης, το ανοιχτό Πάρκο Γλυπτικής, για να προστατέψει τους χιλιάδες πολίτες που την απολαμβάνουν, καθημερινά, αλλά και τα παιδιά που εξοικειώνονται με το σύγχρονο γλυπτό, θεωρώντας το ως αναπόσπαστο μέρος του χώρου για το παιγνίδι τους, επειδή και σ’ αυτό τον χώρο συχνάζουν (κατά τις βραδυνές ώρες) «περιθωριακοί». Κι αν, στην περίπτωση της Αγίας Τριάδας, υπάρχουν κάποιες «δικαιολογίες» για την περίφραξη, η εκκλησιαστική επιτροπή της εκκλησίας της Αϊφυλλιώτισσας, όπου και έγινε η πρώτη περίφραξη, ποιες «δικαιολογίες» προβάλλει για διατήρηση της περίφραξης και αντιδρά με αποτέλεσμα να ανατρέπει το σχεδιασμό ανάπλασης της παρακείμενης πλατείας; Δυστυχώς, όλοι το γνωρίζουν, για να μην κάμει το χατήρι στους ...αριστερούς! Τα ίδια ισχύουν και στις υπόλοιπες εκκλησίες που έχουν ήδη περιφραχθεί (Μητροπολιτικός της Καθολικής, Καθεδρικός της Αγιάναπας, συνοικιακός της Αγίας Ζώνης καθώς και του Αποστόλου Ανδρέα στη Μέσα Γειτονιά). Μήπως, ελλείψει παρόμοιων προβλημάτων, η περίφραξη θα λειτουργήσει προληπτικά/αποτρεπτικά; Επιπρόσθετα, πώς συνάδει η εν λόγω αντιμετώπιση των εκκλησιαστικών επιτροπών με τις θετικές ενέργειες και τα έργα υποδομής, για την αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών, που προωθεί συστηματικά (προς τιμήν του) ο νυν Μητροπολίτης; Είναι πρέπον να εφαρμόσει και η εκκλησία το αντίστοιχο της επιχειρούμενης όλο και περισσότερο, από πλευράς μερίδας επιχειρηματιών «ανάπτυξης γης», δηλαδή, της δημιουργίας συμπλεγμάτων κατοικιών με επιτρεπόμενη πρόσβαση στους «προνομοιούχους/δικαιούχους» και μόνον; Επιτέλους, τί πρεσβεύουν οι σεβαστοί επίτροποι; Περιφράσσει ο καθένας την περιουσία του και προσφέρονται πλέον οι δημόσιοι χώροι σε (αυξημένου βαθμού) αστυνόμευση; Πώς εκφράζεται η κοινωνική αλληλεγγύη καθώς και η εμπλοκή των ιδιοκτητών (πόσο μάλλον της ίδιας της εκκλησίας) στη γενικότερη προσπάθεια αναδιαμόρφωσης του ευρύτερου ιστορικού κέντρου;

Το «Σχέδιο Περιοχής Κέντρου Λεμεσού» (το οποίο έχει ήδη εγκριθεί και λειτουργεί ως νόμος) προνοεί και για τους ναούς: «Διαμόρφωση της πλατείας Αγίας Νάπας και σύνδεσή της με την οδό Αγίου Ανδρέου όσο και με την παραλιακή λεωφόρο. Η δεύτερη αυτή ένωση επιτυγχάνεται μέσω νέας υπερυψωμένης πλατείας νότια του ναού και την κατασκευή κτιρίων εκατέρωθεν που θα έχουν εσωτερικά στραμμένες τις προσόψεις τους και μεσοτοιχίες με τα πλευρινά κτίσματα.» (κεφάλαιο «Πολιτική Λειτουργικής και Χωρικής Δομής», σελίδα 65). «Αστικός σχεδιασμός της περιοχής μεταξύ της εκκλησίας της Καθολικής και της οδού Αγίου Ανδρέου, ώστε να αποτελεί τη σωστή κατάληξη της οδού Αθηνών και να συνδέει χωρικά και οπτικά την εκκλησία με την Jami Kepir. Προτείνεται πλακόστρωση της πλατείας της Καθολικής, αναδιαμόρφωση του πράσινου, δημιουργία πεζοδρομίων κατά μήκος του πρώτου τμήματος της οδού Ελλάδος και πλακόστρωση του υπόλοιπου μέχρι την οδό Αγίου Ανδρέου.» (στο ίδιο κεφάλαιο, σελίδα 67). «Αναδιοργάνωση του πράσινου στο χώρο της Αγίας Τριάδος και περιορισμός στη διακίνηση οχημάτων γύρω απ’ αυτόν δίδοντας προτεραιότητα στους διερχόμενους πεζούς. Τα πιο πάνω μέτρα σε συνδυασμό με τη μικροκλίμακα των γύρω κατοικιών θα συντείνουν στην ανάδειξη της αρχιτεκτονικής και της κλίμακας του ναού.» (στο ίδιο κεφάλαιο, σελίδα 71). Φαίνεται, λοιπόν, πως πολύ θετικές πρόνοιες του «Σχεδίου Περιοχής» δεν θα καταστεί δυνατόν να εφαρμοστούν, αφού οι αντίστοιχες εκκλησιαστικές επιτροπές έχουν προχωρήσει σε περιφράξεις της εκκλησιαστικής περιουσίας. Όσο για το θέμα της «λαμπρατζιάς», πράγματι, άλλη μια απόλυτα άκαμπτη θέση των εκκλησιαστικών επιτροπών: αντιδρούν έντονα και έχουν επιτύχει τη διακοπή πανάρχαιου εθίμου με έωλα επιχειρήματα. Αν είναι δυνατόν, να «ανησυχούν» για την τύχη των ναών από το άναμμα της λαμπρατζιάς, ενώ (λέω εγώ, λόγω μικροαστικής αντίληψης) για την πλειοψηφία των μελών τους η διατήρηση όλων των εκφάνσεων του πλούτου της λαϊκο-θρησκευτικής παράδοσης αποτελεί, φαίνεται, επουσιώδη και «ξεπερασμένα» λατρευτικά στοιχεία και εκδηλώσεις και τίποτα περισσότερο. Κατά περίεργο τρόπο, οι ίδιοι εκκλησιαστικοί επίτροποι δεν προβάλλουν την ιερότητα του χώρου κατά την τέλεση των μυστηρίων του γάμου και της βάπτισης, όπου (με την ανοχή όλων, δει δη χρημάτων) διασύρεται η ιερότητα και κυριαρχεί η άκρατη επίδειξη, ενώ το κιτς «οργιάζει», τόσο εντός, όσο και εκτός του ναού...

Παρόλον ότι είμαι, το λιγότερο, αναρμόδιος να μιλήσω για το έργο του αείμνηστου πατρός Σολομώντα Παναγίδη (ιδρυτή των καταχητικών στη Λεμεσό και πρωτοπόρου σε θέματα αντιμετώπισης και προσέγγισης της νεολαίας σε εποχές, μάλιστα, που η χειροδικία, η απομόνωση και η ιδρυματοποίηση αποτελούσαν καθημερινή και πλήρως αποδεκτή πρακτική), εκφράζω την ταπεινή μου γνώμη πως δεν θα ένιωθε καθόλου ευτυχής βλέποντας την προτομή του, στον περίβολο του ναού της Αγίας Τριάδας, «αποκομμένη» από την υπόλοιπη περιοχή και προσβάσιμη από τους εκκλησιαζόμενους και μόνον...


Ιούλιος Φ. Θεοδωρίδης
Λεμεσός, 21/10/2009


 ----------------------------------------------------------------------------------------




ΥΓ. για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία,  ιδέα, προτοβουλία κτλ μπορείτε να επικοινωνείτε στο alxspa@gmail.com.

ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΕΙ...

ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΟΥ BRUNSWICK KAI ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟ 2001 ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΞΙΟΘΕΑΤΟ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΟ ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΤΤΕΛΙΑΣΜΕΝΕΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΝΑ ΚΡΕΜΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ.

ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΛΩΣΩ ΚΑΙ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΠΟΠ-ΑΡΤ/ΚΑΡΤΟΥΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΝ ΛΙΓΟ ΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΝ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΟΒΑΡΟΦΑΝΕΙΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΤΟΥΣ.

ΑΦΟΥ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΤΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΙΟΚΡΑΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΑΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ...

FORM FOLLOWS FUN

ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ Konrad Kloster ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝ ΝΤΙΖΑ'Ι'ΝΕΡ James Rizzi.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ http://www.rizzi-haus.de/
KAI STO : http://www.james-rizzi.com/James_Rizzi/Projects/The_Rizzi_House::en-096-1.html

ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΑΛΑΖΟΝΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ  ΑΠΑΝΤΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ Δάφνης Σ. Παναγίδης ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΨΑΝ 200 ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ. 
ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΑΠΛΑ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΕΜΕΣΙΑΝΟΥ ΙΔΡΥΤΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ Σολομώντα Παναγίδη ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΕΧΕΙ ΑΝΕΓΕΡΘΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΡΑΓΜΕΝΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ. 

ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ.

ΟΜΩΣ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ  ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ, ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ-ΑΣΠΡΟΥ ΑΛΛΑ ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΕΞΟΔΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ Η ΕΙΚΟΝΑ...

ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ

κλικ, κι η εικόνα μεγαλώνει...

Επιλέγω στην πρώτη ανάρτηση αυτού του ιστολογίου να παραθέσω την επιστολή που προσυπέγραψαν 200 Λεμεσιανοί ενάντια στην περίφραξη μιαςωραιότατης πλατείας στην Λεμεσό. Η πρωτοβουλία έγινε αυθόρμητα, αφού το δημαρχείο τήρησε σιγή ιχθύος στην αυθαίρετη αυτή πράξη από την εκκλησία. Θα επανέλθω με περαιτέρω σχόλια.
ΑΠΑΠΑ

 

Λεμεσός, 20 Σεπτεμβρίου 2009


Κύριοv
Αντρέα Χρίστου
Δήμαρχο Λεμεσού και το δημοτικό συμβούλιο.


Αξιότιμε δήμαρχε, αξιότιμα μέλη του δημοτικού συμβουλίου,

Θέμα: Διαμαρτυρία για την τοποθέτηση περίφραξης στην πλατεία της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας στη Λεμεσό.

Με την παρούσα επιστολή, επιθυμούμε να εκφράσουμε τη διαμαρτυρία μας για την τοποθέτηση περίφραξης στην πλατεία της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας, εμποδίζοντας έτσι την πρόσβαση και τη χρήση της πλατείας από τους πολίτες. Επιπλέον, τα κάγκελα πέραν της ακαλαισθησίας που τα χαρακτηρίζει, είναι πολύ επιβλητικά αφού υπερβαίνουν τα 2 μέτρα σε ύψος και έχουν αλλοιώσει σημαντικά τον ιστορικό και κατά τ’ άλλα προστατευμένο χαρακτήρα της περιοχής.

Οι πολύ ενδιαφέρουσες και σπάνιες για τη Λεμεσό πολεοδομικές συνθήκες της περιοχής έχουν αλλοιωθεί κατόπιν αυτής της επέμβασης και η ένταξη της εκκλησίας, ως αρχιτεκτονική μορφή, στο χώρο έχει πληγεί σοβαρά όπως επίσης και η πολύ αρμονική σχέση με τις γειτονικές κατοικίες, οι οποίες αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα αστικής κυπριακής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ου αιώνα.

Σε αντίθεση με την επέμβαση αυτή που έκπληκτοι αντιμετωπίζουμε καθημερινά, θα περιμέναμε ως πολίτες ευρωπαϊκής πόλης να είχε προταθεί από τις υπηρεσίες του Δήμου η διαμόρφωση και ο εκσυγχρονισμός της πλατείας αυτής προς το συμφέρον όλων μας και προπάντων υπέρ της αναβάθμισης της κοινωνικής ζωής της Λεμεσού. Ο Λεμεσιανός απέδειξε ότι αντιμετωπίζει με ενθουσιασμό κάθε έργο που κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση με το πιο τρανό παράδειγμα την επιτυχία των έργων στην επίχωση και την παραλιακή οδό.

Η επιτυχία των προαναφερθέντων έργων απέδειξε για ακόμα μια φορά ότι οι δημόσιοι χώροι πρέπει να αποτελούν «δίκτυο» για να λειτουργήσουν σωστά, αφού μόλις συνδέθηκε το παραλιακό μέτωπο ΑΜΕΣΑ επωφελήθηκε και η επίχωση, ενώ η προϋπάρχουσα επίχωση θεμελίωσε την επιτυχία του «δικτύου» πεζοδρόμων.

Έτσι λοιπόν, και η πρώην-πλατεία της Αγίας Τριάδας αν φυσικά αξιοποιηθεί, μπορεί να ενδυναμώσει σημαντικά την Πλατεία Ηρώων και να ενισχύσει τις θαυμαστές και πολύχρονες προσπάθειες του δήμου για την εκεί δημιουργία του πολιτιστικού πυρήνα της πόλης μας. Επιπλέον είναι ξεκάθαρο ότι με την δημιουργία δημόσιας πλατείας γύρω από την εκκλησία και την ανώδυνη πεζοδρόμηση δύο στενών δρόμων με πολύ περιορισμένη κυκλοφορία συνδέουμε το εμπορικό κέντρο της πόλης μας με τους δημόσιους χώρους της παραλιακής.

Είναι αυτονόητο πως κάτι τέτοιο θα επηρεάσει θετικότατα το προφίλ της πόλης μας αλλά και της ίδιας της εκκλησίας. Το κέρδος για όλους μας θα είναι πολύ μεγάλο και τα πλεονεκτήματα από αυτήν την σύνδεση είναι τόσο ευδιάκριτα που δεν χρειάζεται καν να απαριθμηθούν.

Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι πολλά. Δεν θα αναφερθούμε στους λόγους για τους οποίους η εν λόγω εκκλησία προχώρησε σε αυτή την αντι-κοινωνική πράξη. Είναι απόφαση που φαίνεται έχει παρθεί στα υψηλά στρώματα της ιεραρχίας της, αφού το ίδιο έχει πράξει και στην εκκλησία της Αγίας Νάπας, όπως και της εκκλησίας της Καθολικής και όλοι έχουμε δει την ζημιά που έχουν επιφέρει στη συνοχή του αστικού ιστού των γειτονιών τους. Ένα καταπληκτικό παράδειγμα προς μίμηση και διαφορετικής αντιμετώπισης της κατάστασης είναι η πλατεία της εκκλησίας της Φανερωμένης στο ιστορικό κέντρο της Λευκωσίας αλλά και οι χιλιάδες εκκλησίες στα ιστορικά κέντρα όλης της Ευρώπης.

Αυτό όμως που μας ανησυχεί ως πολίτες είναι πως έχει επιτραπεί κάτι τέτοιο από τις αρχές της πόλης μας. Οι πλατείες των εκκλησιών έχουν καθιερωθεί ως κατ’ εξοχήν δημόσιοι χώροι και η υπεξαίρεση τους αποτελεί σημαντικό πλήγμα στην πόλη αφού η δόμηση των πόλεων έγινε γύρω από αυτά τα αστικά κενά. Είναι δηλαδή ισότιμα δομικά στοιχεία της πόλης με ένα κτίριο. Διερωτούμαστε λοιπόν πως ο δήμος υποχρεώνει ιδιώτες σε εξοντωτικούς κανονισμούς για την ανακαίνιση ενός οποιουδήποτε διατηρητέου κτιρίου αλλά ταυτόχρονα αφήνει ελαφρά την καρδιά ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό κομμάτι της γειτονιάς μας να καταστρέφεται από απερισκεψία ή από την υπεροψία του ιδιοκτήτη του.

Όπως έχουμε πληροφορηθεί έχει κατατεθεί αίτηση για πολεοδομική άδεια από την εκκλησία για την ανέγερση της περίφραξης. Παρακαλούμε λοιπόν το Δήμο Λεμεσού να μην εγκρίνει την άδεια και να χειριστεί την υπόθεση με την σοβαρότητα που της αρμόζει.



Ζητούμε από το δημαρχείο να λάβει άμεσα μέτρα ούτως ώστε να επανέλθει η πλατεία στην αρχική και φυσιολογική της κατάσταση. Το δημαρχείο ως φύλακας του πολιτιστικού μας πλούτου, της αστικής συνοχής αλλά και προπάντων της ισονομίας των πολιτών και του κοινού συμφέροντος δεν μπορεί να μένει απαθές στην υπεξαίρεση ενός ακόμα δημοσίου χώρου.


Με εκτίμηση,

Πρωτοβουλία για την διάσωση της πλατείας της Αγίας Τριάδας.